เมื่อประมาณ 100 ปี มาแล้ว บ้านหลักแก้วเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ไม่ได้มีฐานะเป็นตำบลเหมือนในปัจจุบันชาวบ้านมีอาชีพทำนา เรื่องพื้นบ้านที่เล่าสืบต่อกันมาจึงเป็นเรื่องเกี่ยวกับอาชีพและการสร้างวัดหลักแก้ว เมื่อก่อนนี้ยังไม่มีวัด บริเวณวัดหลักแก้วมีต้นแก้วจำนวนมากอยู่ในบริเวณนี้ส่งกลิ่นหอมไปทั่ว ชาวบ้านเรียกว่า “ลานดอกแก้ว” วันหนึ่งมี เหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ้น ต้นดอกแก้ว ที่เคยอยู่บริเวณนั้นตายหมดโดยไม่ทราบสาเหตุ ตั้งแต่นั้นมาทำให้ฝนแล้ง ข้าว ที่ขึ้นอยู่ในนาก็แห้งตายเพราะขาดน้ำ น้ำในคลองที่เคยเต็มตลิ่งก็แห้งขอดลง ปลาในคลองก็ตายเป็นจำนวนมาก ชาวบ้านต่างปรึกษาหารือกันกับหัวหน้าหมู่บ้าน หัวหน้าหมู่บ้านจึงได้เสนอความคิดว่าควรสร้างวัดประจำหมู่บ้านอาจจะทำให้เหตุการณ์ต่าง ๆ ดีขึ้น ชาวบ้านเห็นด้วยจึงช่วยกันสร้างวัดโดย ให้ชื่อว่า “วัดหลักแก้ว” หมู่บ้านบริเวณนั้นก็ให้ชื่อว่า “บ้านหลักแก้ว”และเป็นชื่อตำบลหลักแก้วในโอกาสต่อมา
คำขวัญ
“ ร่วมสานความคิด ร่วมจิตพัฒนา อบต.อาสา พัฒนาตำบล ”